Over mij
Iedere ochtend stond ik haastig op en voelde ik de spanning toenemen terwijl ik mijn kinderen snel naar school bracht. Tijd voor geknuffel of om te luisteren naar die lieve onsamenhangende verhaaltjes, had ik niet. Want elke vertraging of ‘wat even niet meezat’ leek een domino-effect te hebben op mijn strakke schema. Zowel in mijn agenda maar vooral in mijn hoofd. Op het werk ging het op zijn zachts gezegd ‘niet zo lekker’. Ondanks dat ik er vol voor ging, voelde ik mij daar steeds ongelukkiger en kleiner worden.
De voortdurende strijd om toch overeind te blijven resulteerde in slapeloze nachten, fysieke pijn en een overweldigend gevoel van falen. Ookal zag je dat van buiten niet, ik voelde mij gevangen én verloren in de rollen die ik vervulde.