Begeleiding bij stress en burn-out

In 3 maanden van een overvol hoofd naar rust in je hoofd

voor jou als drukbezette werkende moeder 





In 3 maanden van een overvol hoofd naar ruimte en rust in je hoofd

voor jou als drukbezette werkende moeder


Ik laat je zien hoe simpel jij meer rust in je hoofd, grip op je dag én tijd voor jezelf krijgt. Zonder alles uit je handen te laten vallen of iemand iets te kort te doen.

Hoe gaat het met je?

Meestal beantwoord je die vraag met:
'Goed hoor, beetje druk'.

Geloof je dat nou echt zelf? Want eigenlijk gaat het al een tijd helemaal niet zo goed.  

Lijstjes afvinken en haast
Opstaan en BAM! Je staat "aan". Voordat je op je werk bent, heb je al 1001 dingen gedaan en aan minstens zoveel dingen gedacht. Hoe kan het toch dat jij ALLES alleen moet doen in huis?

Met een hartslag van een op hol geslagen wekker draait je hoofd automatisch het programma 'vol vermogen' af.

De dag is een aaneenschakeling van verplichtingen en to do's. Keuzes? Die heb je niet. Alles wat er ligt, moet gedaan. En snel ook.


'Tuurlijk joh! Dat kan er ook nog wel bij!' hoor je jezelf regelmatig zeggen.
Toch laat jij je niet uit het veld slaan, stoppen is geen optie.


Geen tijd voor jezelf terwijl je snakt naar rust
Je vliegt heen en weer om iedereen te verzorgen en tevreden te houden
Waarom voelt het dan alsof je in alles tekort schiet?


Op goede dagen denk je: 'ach, het valt wel mee, ik red het best.' Totdat je door een in de hoek gesmeten tas in huis, of een rotopmerking van je collega in tranen uitbarst of volledig de pan uit flipt.


Je bent gewoon zo druk dat er nergens anders tijd voor is. Laat staan voor ontspanning of iets wat jij wilt.

Dit duurt nu al zo lang....... Weet je eigenlijk nog wel wat je zelf wilt?


Lichamelijke klachten
Oohww, de hoofdpijn en die gespannen schouders! Gelukkig is er paracetamol, toch?
Zou dat ook werken voor die hartkloppingen die je laatst voelde?

Een nacht goed doorslapen zal vast wonderen doen.
Maar draaien, piekeren en van elke scheet wakker worden, lijkt meer op de realiteit.

Houd je het nog wel even vol?

Het breekt je op, zoals je nu leeft. Drukte, stress, constant nadenken, voldoen aan verwachtingen van anderen en steeds hetzelfde herhalen. Gelukkig word je er in ieder geval niet van. Het probleem is alleen dat je hoofd zo vol zit en je totaal in beslag  genomen bent door alles wat moet, dat je geen tijd en ruimte hebt om de situatie te veranderen.


Doorgaan en niet zo zeuren dan maar?


Jouw tijd komt vast wel, toch? Of, het gaat wel weer over.

Maar hoe lang gaat dat nog duren denk je? Is jouw overvolle hoofd en je uitgebluste gevoel dan niet al lang in een burn out over gegaan? Jouw lichaam blijft geen signalen geven hoor. Helemaal niet als je die steeds negeert of onderdrukt met een pijnstiller een wijntje, of je kop in het zand. Heb je er wel eens aan gedacht wie er voor je gezin zorgt en regelt dat de boel blijft draaien als jij jezelf uit bed moet slepen omdat je het uitstelt er iets aan te doen?

Neem er geen genoegen meer mee! Ook jij kan die vrouw zijn die vanuit rust, met kracht kiest voor wat goed is voor haar. Omdat ze het waard is te genieten van alles en iedereen om zich heen én om ook zelf écht gelukkig te zijn. 

Mijn hoofd zit zo vol. Waar moet ik beginnen?