In het warme ochtendlicht van een paradijselijke stukje aarde, liep Sara langs het zacht ruisende strand. De azuurblauwe golven kabbelden speels tegen het witte zand, terwijl palmbomen zachtjes wiegden in de zachte bries.
Het was de eerste keer dat Sara zo’n verre reis maakte met haar gezin. Wat tijdens het boeken voelde als een broodnodige ontsnapping aan haar hectische leven.
De eerste dagen van haar vakantie hadden zich nog gevuld met onrustige gedachten over onafgemaakte werkprojecten en de eindeloze lijst van verantwoordelijkheden die ze thuis had achtergelaten. Maar naarmate de dagen voorbijgleden, merkte Sara dat er iets begon te veranderen. De magie van deze mooie plek had een rust over haar gelegd die ze in tijden niet had gevoeld.
Op een heldere middag dobberde ze op een luchtbedje, wel dik een uur, in de zee. Haar lichaam volgde het ritme van de golven. Ze voelde haar spieren ontspannen en haar gedachten verzachten. Ze begon langzaam los te raken van de stress die haar gekweld had.
Na het heerlijke dobberen, streek ze neer op haar ligbedje en uit haar tas pakte ze het boek dat ze al maanden wilde lezen. Terwijl ze opging in het verhaal, voelde ze een diepe rust over zich. Ze glimlachte en besefte dat dit precies was waar ze naar had verlangd - pure ontspanning en zelfzorg.
De dagen verstreken en Sara genoot met volle teugen. Samen met haar gezin maakte ze wandelingen langs het strand, genoten ze van vers gevangen vis (nouja… de kinderen iets minder) en namen ze de tijd om echt naar elkaars verhalen te luisteren. Haar smartphone, die ze normaal constant bij zich had, lag onaangeroerd in het huisje.
Op een avond, terwijl ze naar de zonsondergang staarde, voelde Sara een diepe innerlijke verschuiving. Ze besefte, nu ze ver weg van de drukte van haar dagelijkse leven was, dat ze zichzelf was kwijtgeraakt. Ze was zichzelf kwijtgeraakt in de dagelijkse chaos en drukte van het leven thuis.
Nu ze dit wist, beloofde ze zichzelf dat ze bij terugkeer naar huis, een aantal dingen anders zou gaan doen. Ze ging zich niet meer zo druk maken, meer tijd nemen voor zichzelf en loslaten wat niet belangrijk was.
Eenmaal thuis bracht Sara haar voornemens moedig in de praktijk. Ze stelde grenzen aan haar werktijden en zorgde ervoor dat ze elke dag een moment vond om te ontspannen.
Maar helaas werd het dagelijks leven al gauw weer een wervelwind van afspraken, verplichtingen, constante prikkels, intense gedachten en 1000-en-1 dingen te doen. Ondanks dat ze haar uiterste beste deed om haar voornemens en het gevoel van ontspanning vast te houden, herstelde haar oude gewoonten zich sneller dan haar lief was.
Het was dat moment, daar achter haar computer, dat ze besefte dat de afstand tot haar werk, de dagelijkse hectiek, maar ook de afstand tot haar eigen gedachten, haar een gevoel van rust en tevredenheid hadden gegeven. En dat ze dat thuis miste.
Ze had nu haar manier gevonden om een stukje van dat paradijs in haar dagelijkse leven te brengen - een oase van rust te midden van de drukte.